
Bruxelles, le lendemain
Geen #lockdown, niet meer. De hoofdstad herleeft na de laffe aanslagen. De rook trekt langzaam op, de zon sijpelt door.
Geen #lockdown, niet meer. De hoofdstad herleeft na de laffe aanslagen. De rook trekt langzaam op, de zon sijpelt door.
Ergens op een appartement, twee hoog, staat een raam wijd open. Valt de zon rijkelijk binnen, verlicht een ongewild romantische scène. Ook op de vensterbank wordt duidelijk heel wat geflirt.
Het is zo ver. De kogel is door de kerk. Of door de synagoog iets verderop. Het Zuid verliest binnenkort een inwoner, Hoboken krijgt er eentje bij.
Een zware fatalistische boodschap in amper drie woorden geprangd, die zich presenteert als commerciële neonboodschap in een vrolijk kinderlijk lettertype.
Niet de expo van Ugo Rondinone in het Museum Boijmans Van Beuningen was mijn ontdekking. Wel het spitsvondige werk van Johannes Langkamp.
Antwerpen is het centrum van de wereld, mijn appartementje het middelpunt van het universum. Wat is er te zien in de periferie?
Toen de projectontwikkelaars nog sliepen, ging ik in 2007 op zoek naar schoonheid die ze later zouden wegstoppen onder de chape.
Verhalen in woord en beeld. Uit ’t Stad, de parking of de rest van de wereld. Omdat schoonheid nooit verveelt.
Copywriting en storytelling. Ik help bijzondere mensen en bedrijven hun beste verhalen vertellen.
Schrijf ik straks mee aan jouw verhaal? Met veel plezier. Ik lees je heel graag op cedric@parlevink.be.