Kunsttherapie

2024

 

De wereld heeft kunst nodig

 

Om onze blik te verruimen, systemen te bevragen of gewoon als schone troost. Een heel jaar lang ga ik elke week als een soort therapeut op zoek naar een kunstwerk dat de wereld precies op dat moment nodig heeft.  

© Robert Voit, 2006

Week #42 ⏐ 14/10 - 20/10

New Trees (2006)
Robert Voit 


Het is komisch en triest tegelijk. En o zo menselijk. Overal ter wereld hakken we aan sneltempo alle bomen om. Tegelijk planten we overal afgrijselijke zendmasten om maar bereikbaar te zijn.

Om die storende lelijkheid van de masten te verbergen, camoufleren creatieve Amerikanen die tot nieuwe bomen. Fake palmbomen, cipressen en cactussen van kunststof vormen onze nieuwe habitat.

Week #41 ⏐ 07/10 - 13/10

Architecture of Density (2003)
Michael Wolf


Woon hier. Wolfs iconische foto’s van woontorens in Hongkong zijn niet eens gemanipuleerd. Echte architecten hebben deze echte gedrochten getekend en gebouwd.

Misschien is World Architecture Day wel een gepast moment voor architecten en bouwpromotoren om even na te denken over de enorme verantwoordelijkheid die ze dragen.

© Michael Wolf, 2003
© Njideka Akunyili Crosby, 2016

Week #40 ⏐ 30/09 - 06/10

Mother and Child (2016)
Njideka Akunyili Crosby 


Trots kijken moeder en kind je aan vanuit een oude zwart-wit prent tegen de muur. Maar in haar westerse zetel zit de moeder vandaag helemaal alleen, haar blik afgewend. 

In haar werk brengt de Amerikaans-Nigeriaanse kunstenaar haar dubbele identiteit samen. Ze verbindt westerse technieken met Afrikaanse patronen, traditie met moderniteit, herinneringen met vandaag. 

Twee werelden komen samen in een intiem portret. Maar zonder kind op de schoot blijft dit alles leeg. 

Week #39 ⏐ 23/09 - 29/09

The Clock (2010)
Christian Marclay


Horloges, displays of klokken in een film hebben altijd iets dreigends. Er staat iets te gebeuren. Een gevaarlijke afspraak, een gigantische ontploffing of een beslissende gunfight.

Die spanning brengt Marclay over naar de echte tijd. Hij lijmde duizenden filmfragmenten waarin het uur wordt getoond tot één lange filmische collage van 24 uur. Op het scherm zie je hoe laat het in werkelijkheid ook is.

De montage is voor de kunstenaar een ode aan de cinema. De permanent tikkende klok krijgt extra betekenis in een tijd waarin bosbranden grote delen van de wereld verwoest.

© Christian Marclay, 2010
© Shirin Neshat, 1994

Week #38 ⏐ 16/09 - 22/09

Rebellious Silence (1994)
Shirin Neshat


In haar gedurfde zelfportret splitst de Iraanse kunstenaar Shirin Neshat haar gezicht in tweeën door de loop van een geweer. Houdt ze zelf het wapen vast of wordt ze hiermee onderdrukt?

De donkere islamitische hijab bedekt haar lichaam en haar. Haar gezicht verbergt ze achter Perzische kalligrafie over vrouwelijke martelaren in de oorlog. Zelf aangebracht of tegen haar wil?

Het gespleten zelfportret roept de discussie over de hoofddoek op. Een beklijvend beeld van de onmogelijke positie van Iraanse vrouwen, in een breed politiek, religieus en seksueel conflict.

Week #37 ⏐ 09/09 - 15/09

Metro-Net World Connection (1993-1997)
Martin Kippenberger


Zijn onze stations straks leeg? De NMBS kondigt aan dat ze alweer minder treinen zal laten rijden. Het doet denken aan het metro-project van Kippenberger.

Overal ter wereld, liefst op de meest desolate plekken, wilde de kunstenaar ingangen voor onbestaande metrostations bouwen. Ze suggereren samen een wereldwijd ondergronds netwerk.

De surrealistische installaties spreken de verbeelding aan. Ze doen — net voor de uitvinding van het internet — dromen van een wereldwijde verbinding, op een poëtische manier.

© Martin Kippenberger, Kthma Canné, Hrousa, Syros, 1993
© Norman Rockwell, 1963

Week #36 ⏐ 02/09 - 08/09

The problem we all live with (1963)
Norman Rockwell


Ze had haar mooiste witte kleedje aang voor haar eerste schooldag. De zesjarige Ruby Bridges was de eerste zwarte die in 1960 de basisschool in Louisiana binnen mocht.  

Voor haar veiligheid moest ze dat wel doen onder politiebescherming. Rockwell maakte er dit iconische beeld van. Het kleine onschuldige meisje in een grote racistische wereld: een pijnlijk accurate aanklacht die 60 jaar later helaas nog altijd nodig is.

Week #35 ⏐ 26/08 - 01/09

Prada Marfa (2005)
Michael Elmgreen & Ingar Dragset


Overal in de wereld zijn er overstromingen en aardbevingen. Autoritaire politici ontwrichten de hele maatschappij. Wat blijft straks over als alles in puin is?

Misschien wel: een schoenwinkel. In het midden van de woestijn bouwden Elmgreen en Dragset een replica van een Prada-shop. Naast piramides, hunebedden en tempels vormt de etalage met handtassen en hakschoenen een monument van onze tijd.

Uiteraard werd de nepwinkel na amper drie dagen al leeggeroofd. Het werk kreeg er een extra betekenis bij.

© Elmgreen & Dragset, 2005
© Andreas Gursky, 2009

Week #34 ⏐ 19/08 - 25/08

Chicago Board of Trade (2009)
Andreas Gursky


Klik op de foto om in te zoomen. Anders herken je ze niet eens: al die individuele geldhandelaars die worden opgeslokt door het donkere monster van de beurs.

Met zij
n enorme overzichtsfoto’s brengt Gursky bijzondere realiteiten in beeld. De zo netjes gestructureerde wereldbeurs blijkt niet veel meer dan wat het is: de waanzin van een zoekende massa, verloren in de chaos.

Week #33 ⏐ 12/08 - 18/08

Live at The Royal Albert Hall (1966)
Bob Dylan


Dát hadden die geitenwollen sokken niet zien aankomen! Komt Bob Dylan plots het podium op met een luide strat en live band. In het boegeroep ontpopte de ex-folkie zich tot stevige rocker.

Gedaan met het geweten van de generatie te spelen, Dylan deed gewoon waar hij zin in had. The times they are a-changing, de mensen ook. De rocker raakte trouwe fans kwijt, maar kreeg er veel nieuwe bij, die verandering wél omarmen.

© Bob Dylan, 1966
Children's Game #26: Kisolo - Tabacongo, DR Congo 2021 © Francis Alÿs

Week #32 ⏐ 05/08 - 11/08

Children’s game (1999-…)
Francis Alÿs


Iets creëren vanuit niets, samenwerken en plezier maken: allemaal kinderspel. De creativiteit en puurheid van spelende kinderen is een goede spiegel voor de grotemensenwereld.

Al sinds 1999 registreert Francis Alÿs alle mogelijke vormen van kinderspel op straat, wereldwijd. Omdat sommige tradities dreigen verloren te gaan. En omdat we er veel van kunnen leren. Na twee maanden kibbelen krijgen we onze federale regering maar niet gevormd. Het einde is nog lang niet in zicht.  

Week #31 ⏐ 29/07 - 04/08

Against the Wall (2009)
Marlene Dumas


Dumas groeide op in het door apartheid verdeelde Zuid-Afrika. Diezelfde segregatie zag ze in 2009 al gebeuren in Palestina. Vijftien jaar later is die ontspoord tot een wrede genocide waar de hele wereld op toekijkt. Maar niemand grijpt in.

In haar reeks Against the Wall bracht ze beide gemeenschappen samen. Biddende Israëli’s voor de klaagmuur en gefouilleerde Palestijnen tegen de scheidingsmuur. Allemaal gewone mensen die naar een muur staren. Net zoals de bezoeker dat in tentoonstellingen doet.

© Marlene Dumas, 2009
© Marina Abramovic, 2010

Week #30 ⏐ 22/07 - 28/07

The artist is present (2010)
Marina Abramović


Bijna drie maanden lang zat Marina Abramović aan een lege tafel in het MoMa in New York. Bezoekers mochten één na één plaatsnemen in de stoel tegenover haar om de kunstenaar in de ogen te kijken.

Voor velen was het een verrassend intense ervaring. Voor het eerst staarde een ‘object’ in een museum terug. Door de blik van de kunstenaar keken deelnemers ook naar 
zichzelf. Ze ervaarden fysiek de impact van verbinding.

Week #29 ⏐ 15/07 - 21/07

The glacier melt series (1999/2019)
Olafur Eliasson


In 1999 fotografeerde Eliasson tientallen gletsjers in IJsland. Het was zijn ambitie om het eiland volledig te inventariseren. Twintig jaar later nam hij foto’s op exact dezelfde plaats.

Het resultaat is tegelijk mooi en beangstigend. Mooi hoe krachtig berglandschappen ons blijven verwonderen. Beangstigend hoe groot de impact van de klimaatverandering vijf jaar geleden al was.

© Olafur Eliasson, 1999/2019
© Elizaveta Konovalova, in Fondation Schneider, Wattwiller (FR), 2016

Week #28 ⏐ 08/07 - 14/07

Altstadt (2014)
Elizaveta Konovalova


De dodelijkste luchtaanvallen van de Tweede Wereldoorlog troffen Hamburg. Nog steeds draagt de Elbe heel wat puin van de toen verwoeste gebouwen met zich mee.

Geduldig verzamelde de kunstenaar grote en kleinere brokstukken uit de rivierbedding. Ze bracht het puin samen en gaf het nieuw leven. Daarmee is ook het verborgen leed vandaag weer zichtbaar.

Week #27 ⏐ 01/07 - 07/07

Boule d’eau (2013)
Patrick Bailly-Maître-Grand


Het raam is afgeplakt met folie, je ziet het landschap enkel door een waterbol. Die buitenwereld blijkt plots verrassend klein. En — verrassing — omgekeerd bovendien.

De kunstenaar speelt met systemen van waarneming. Iedereen neemt ‘de realiteit’ anders waar, vanuit een eigen perspectief. Het enige wat vast staat, is dat de wereld op zijn kop staat.

© Patrick Bailly-Maître-Grand, 2013. Foto: Cédric Raskin
Foto © Tom Cornille

Week #26 ⏐ 24/06 - 30/06

A retrospective view of the pathway (2024)
Roger Hiorns


Uit twee grote industriële vaten spuit een vrolijke schuimbubbel. Alleen dat staat vast. Hoe de wind en het publiek ermee spelen, is elke keer anders. Zij maken het kunstwerk af.

De installatie gaat over veranderlijkheid van sculpturen, over participatie en auteurschap. En vooral over hoe kunst gewoon plezant kan zijn, waarin je kan spelen als een klein kind. 

Het kunstwerk is dé publiekstrekker van COME CLOSER in het Middelheimmuseum, de hele zomer lang. 

Week #25 ⏐ 17/06 - 23/06

A Guide to Trees for Governors
and Gardeners (2003)
Yto Barrada


Drie zwarte Mercedessen komen uit een tunnel gereden. Net voor ze het dorp bereiken, schieten palmbomen uit de grond. Trottoirs en muren draaien naar hun propere kant, vlaggetjes verschijnen langs de weg. Kijk hoe mooi en verzorgd alles is. 

Nadat het staatshoofd weg is, klapt alle schone schijn weer in. Back to reality. Met haar satirische kortfilm en bijhorende instructiegids leert Yto Barrada dorpshoofden zich voorbereiden op een bezoek van het staatshoofd. De façade is al wat telt.

© Yto Barrada, 2003
© Ken Loach, 2016

Week #24 ⏐ 10/06 - 16/06

I, Daniel Blake (1993-20)
Ken Loach


De verkiezingen zijn voorbij, de Vlaming ‘koos voor welvaart’. Geen fout moment om de achterkant van die welvaart nog eens onder ogen te zien. 

Een oudere timmerman wordt na een hartaanval arbeidsongeschikt verklaard. Om rond te komen voert hij een tevergeefse strijd met het absurde bureaucratische welzijnssysteem.  

Een rake aanklacht tegen sociale ongelijkheid en het aldoor falende systeem van wereldvreemde heersers. Hopelijk kijken onze nieuwe vertegenwoordigers mee. 

Week #23 ⏐ 03/06 - 09/06

With (2019)
Myeongbeom Kim


Magie met alledaagse dingen. De surrealistische installaties van Myengbeom doen meteen glimlachen. Het lijken wel kinderlijke experimenten. De speelse combinaties roepen verwondering op.

Achter die naïeve installaties schuilen serieuze thema’s. Ze relativeren de sérieux die we hechten aan wetenschappelijke waarheden zoals zwaartekracht, meetbaarheid en tijd.

© Myeongbeom Kim, 2019
© Christian Boltanski, 1993-2000

Week #22 ⏐ 27/05 - 02/06

Les écoliers d’Oiron (1993-2000)
Christian Boltanski


Niet de roemrijke voorvaderen, maar onbekende dorpskinderen kijken je aan in de hal van het kasteel van Oiron. Boltanski keert de adellijke clichés om en richt de blik op de toekomst.

Tussen 1993 en 2000 maakte de kunstenaar honderden klasfoto’s in het dorpsschooltje. De kinderen zijn vandaag 25 jaar ouder. Wat blijft over van hun ideeën van toen? Maken zij onze toekomst waar? 

Week #21 ⏐ 20/05 - 26/05

Yangtze, The Long River (2006-2007)
Nadav Kander


Kleurrijke ballonnetjes in het groen tegen een blinde muur van grijze wolkenkrabbers. Contrast komt altijd terug in Kanders poëtische fotoreeks over het leven langs de rivier Yangtze. 

De kleine man kijkt naar de monsterlijke stad die hij heeft gecreëerd. De rivier gaf het landschap leven, de mens maakte er een onleefbare lelijkheid van. Kijk hoe verleidelijk de ballonnetjes zijn.

© Nadav Kander, 2006-2007
© Steve McQueen, 1997

Week #20 ⏐ 13/05 - 19/05

Deadpan (1997)
Steve McQueen


In de Hollywoodkomedie Steamboat Bill, Jr. krijgt Buster Keaton de losgerukte voorgevel van zijn huis over zich heen. Als bij wonder blijft hij gespaard dankzij het open venster. Steve McQueen deed de iconische scène over. 

Was dit in de oorspronkelijke film een fait divers, herhaalt McQueen het vanuit verschillende hoeken. Het komische voorval is nu een reflectie op de onzekerheid en de gevaren die om elke hoek loeren. Met subtiele boodschap: leef nu, voor het te laat is.

Week #19 ⏐ 06/05 - 12/05

Ai nati Oggi (2011)
Alberto Garutti


Mijn favoriete kunstwerk in Gent: twee lantaarntjes op het Sint-Veerleplein, net tegenover het Gravensteen. 

In de verloskamer van de vier Gentse ziekenhuizen is een knop geïnstalleerd die in verbinding staat met deze lantaarnpaal. Telkens wanneer er een kindje geboren is, drukken de ouders de knop in en gaan de lichten buiten dertig seconden branden. 

Het geluk van de ouders wordt zo gedeeld met al wie toevallig op het plein zit of er net langs wandelt.

© Stad Gent, 2011
© Niklas Roy, 2010

Week #18 ⏐ 29/04 - 05/05

My little piece of Privacy (2010)
Niklas Roy


Iedereen kon binnenkijken door het grote raam van Roy’s atelier. Voor meer privacy installeerde de kunstenaar een smal gordijntje. Een camera buiten registreert de beweging van de voorbijganger. Het gordijntje verschuift met hem mee zodat die niet kan binnenkijken. 

Wanneer de passanten het mechanisme doorhebben, beginnen ze ermee te spelen. Wilde het stukje stof de nieuwsgierige blikken verbergen, trekt het net de volle aandacht. Waardoor de beschermer van de privacy zijn functie net verliest. 

Week #17 ⏐ 22/04 - 28/04

Riverbed (2014)
Olafur Eliasson


Alsof er echt een rivier door het museum kabbelt. Olafur Eliasson bevraagt met deze installatie de relatie tussen kunstenaar, gebouw en publiek. Laat je je leiden door de architectuur of volg je de rivier?

Even mooi als de installatie zelf is het gebaar: een natuurlijk landschap wordt naar het museum gebracht — de plek waarin wij de allermooiste schatten bewaren voor toekomstige generaties. Omdat ze kwetsbaar zijn en het verdienen beschermd te worden.

© Louisiana Museum of Modern Art, 2014
© Hank Willis Thomas, 2021

Week #16 ⏐ 15/04 - 21/04

At the twilight’s last gleaming? (2021)
Hank Willis Thomas


Zo hadden we de Amerikaanse vlag nog nooit gezien! De sterretjes staan er wel op, de kenmerkende 
horizontale stroken en de bekende kleuren. Maar ook veel méér.

De bonte vlaggencollage van Hank Willis Thomas maakt duidelijk dat de Amerikaanse identiteit niet zo eenduidig is. Ze is het product van een heleboel kleuren, culturen en symbolen, kriskras door elkaar. Een duidelijke boodschap voor Biden en Trump. 

Week #15 ⏐ 08/04 - 14/04

Wheatfield – A confrontation (1982)
Agnes Denes


Op een stuk braakliggende grond in Manhattan zaaide Agnes Denes een tarweveld van 2 hectare. Geen nieuwe wolkenkrabbers hier, enkel de gouden gloed van tarwe. De basis van ons voedsel.

Vier maanden bleef dit veld staan, op de peperdure kapitalistische plek, aan de voet van de Twin Towers. Een krachtig symbool voor de vele contrasten tussen landbouw en stedelijke ontwikkeling, natuur en technologie, armoede en verspilling.

© Agnes Denes, 1982
28 Millimètres, Face 2 Face, Palestijnse kant van de muur, Bethlehem, 2007© JR & Marco

Week #14 ⏐ 01/04 - 07/04

Face 2 Face (2007)
JR & Marco


Enorme portretfoto’s werden clandestien geplakt op beide kanten van de Muur die de Gazastrook van Israel scheidt. D
e grootste illegale fototentoonstelling ooit. 

Plots stonden Israeli’s en Palestijnen met hetzelfde beroep of gelijke sociale rol zij aan zij. Ze lijken op elkaar, spreken bijna dezelfde taal, zien er even sympathiek uit. Alleen leven ze langs de andere, vijandige kant van de muur. 

JR en Marco brachten de gescheiden volkeren via fotografie samen, zodat ze elkaar eindelijk in de ogen kunnen kijken. Een eerste stap voor verbinding.  

Week #13 ⏐ 25/03 - 31/03

In Search of the Miraculous (1975)
Bas Jan Ader


In 1975 probeerde Bas Jan Ader de Atlantische Oceaan over te steken in een zeilbootje van vier meter lang. Hij zou zijn performance documenteren met camera, pen en papier. Het verwoeste bootje spoelde een jaar later aan, de kunstenaar was spoorloos.

De mysterieuze verdwijning gaf stof tot speculatie. Wat was er op zee gebeurd? Overleed de kunstenaar of zette hij zijn verdwijning in scène? Was het zelfmoord? In zijn conceptuele werk over falen en het lot rezen bevroeg Ader het cliché van de tragische romantische held. Ironisch genoeg werd hij er zelf een.

© Bas Jan Ader, 1975
© Jean-Baptiste Mondino, 2007

Week #12 ⏐ 18/03 - 24/03

Prenez soin de vous (2007)
Sophie Calle


In 2007 maakt de vriend van Sophie Calle het uit via e-mail. De lafaard. Zijn laatste zin: ‘Prenez soin de vous’. Lieve woordjes, of zijn ze kil en hard? Hoe moet je dit nu interpreteren?

Dat vroeg Calle aan 107 vrouwen. Filosofes, linguïsten, advocaten, therapeuten, dansinstructrices … Elk gaf vanuit haar expertise een interpretatie aan deze laatste adieu. En vond er telkens andere nuances in. Samen vormen ze een sterke analyse over de kwetsbaarheid van relaties.  

Week #11 ⏐ 11/03 - 17/03

Nulpunt (2002)
Dave Meijer


449 kleurrijk beschilderde paneeltjes vormen samen Dave Meijers zoektocht naar het ultieme beeld. Het zijn kleine, fijne abstracties van landschappen en patronen die hij overdag ziet.

De serie bestaat uit 450 onderdelen min één, opdat het werk nooit helemaal ‘af’ is. Het nodigt uit om zelf op zoek te gaan naar het ontbrekende stukje schoonheid, en te focussen op al het moois rondom je. 

© Dave Meijer, 2002
© Barbara Kruger, 1989

Week #10 ⏐ 04/03 - 10/03

Untitled (Your body is a battleground) (1989)
Barbara Kruger


Alles en iedereen is te koop. Barbara Kruger protesteert tegen deze gladde vermarkting van mens en maatschappij. Ze gebruikt daarvoor dezelfde populistische vormtaal als die van de sensatiepers en de politiek. 

Het gezicht van een vrouw is gesplitst in twee helften. Positief vs. negatief, zwart vs. wit. Hier woedt een strijd. Het kunstwerk werd gemaakt als protest tegen de nieuwe anti-abortuswetten in 1989, m
aar de tijdloze boodschap blijft vandaag krachtig overeind.  

Week #9 ⏐ 26/02 - 03/03

7000 Eichen (1982-1987),
Documenta 7, Kassel
Joseph Beuys


Voor Documenta 7 in Kassel liet Beuys 7.000 jonge eiken planten, verspreid over de stad. Bij elke boom kwam een handgemaakte zuil van basalt. Samen vormen ze een ‘boommonument’: mens en natuur vormen één geheel.

 Stadsambtenaren waren ertegen: de bomen zouden niet kunnen wortelen. Ook sceptische stedelingen kregen ongelijk. Het sociaal-ecologische kunstwerk toont de kracht van vrij denken, ambitie en samenwerking. Het kunstwerk groeit vandaag al zo’n 40 jaar. 

© Joseph Beuys, 1982–1987
© Nick Hannes, 2016-2018

Week #8 ⏐ 19/02 - 25/02

Garden of Delight (2016-2018)
Nick Hannes


In Dubai lijkt álles mogelijk. De hoofdstad van de oliestaat in de woestijn is de ultieme speeltuin van doorgedreven kapitalisme, urbanisatie en globalisering.

Maar er zijn grenzen aan die overdreven losbandigheid
. De snelle straat vooruit leidt misschien wel nergens naartoe. Aan het eind moet je gewoon terug naar waar je vandaan kwam. 

Week #7 ⏐ 12/02 - 18/02

Child With Toy Hand Grenade,
Central Park, NYC (1962)
Diane Arbus


Al wie er ‘vreemd’ uitzag, kreeg van Diane Arbus een gezicht. Tweelingen, dwergen, transgenders — met haar portretten dwong de fotografe de Amerikanen te kijken naar personen in de marge. 

 Aan dit jongetje mankeert niets. Maar de gekke bek die hij trekt en de plastic granaat in zijn hand maken hem bijzonder. Plots wordt het jongetje een krankzinnige met een wapen. Dader of slachtoffer, gevaarlijk of getraumatiseerd? Of gewoon iemand die wil spelen?

© Diane Arbus, 1962
© John Cage. Orgel in St. Buchardi, 2001. Foto: Haupt & Binder

Week #6 ⏐ 05/02 - 11/02

As Slow as Possible (2001-2640)
John Cage


Het traagste akoestische muziekstuk uit de geschiedenis is ook het langste. Het begon op 5 september 2001 en speelt door tot 4 september 2640. Dan zal het orgel 639 jaar hebben gedaan over een partituur van amper acht bladzijden. 

Voor het muziekstuk werd een speciaal orgel gebouwd, aangedreven door pompende zandzakken.
 Om de zoveel maanden of jaren wordt een nieuwe orgelpijp bijgezet of verwijderd voor een nieuw akkoord. Dat gebeurde deze week. Dit muziekstuk blijft nog generaties doorspelen. Zelfs als wij er niet meer zijn. 

Week #5 ⏐ 29/01 - 04/02

American Gothic (1930)
Grant Wood


Voor ze met hun zware tractoren de snelwegen blokkeerden, toonden boeren hun macht met een hooivork. In hun ouderwetse kleren dragen vader en dochter een lange traditie met zich mee. Dak, raam, riek: alles wijst naar boven: God staat de boeren bij.

Maar dat absurde gotische venster in een chalet op het platteland. Die onaangepaste outfits en die afwezige blikken … Is dit wel een ode aan de boerenstiel, of is het een parodie? Kennen we de boeren wel? Of wordt het tijd dat we elkaar (opnieiw) leren verstaan?

© Grant Wood, 1930
© Peter Fischli & David Weiss. Foto (installatie in SFMOMA, 2016): Ellen Hawkins

Week #4 ⏐ 22/01 - 28/01

Snowman (1987⏐2016)
Peter Fischli & David Weiss


Fischli en Weiss bewaren hun sneeuwman het hele jaar door in een vrieskast. Daar is veel elektriciteit voor nodig, wat extra CO₂-uitstoot en dus de opwarming van de aarde met zich meebrengt. Om te overleven, is deze sneeuwpop afhankelijk van zijn vijand. 

Een sneeuwman in een museum heeft ook iets droefs. Het lijkt wel een stuk erfgoed dat we willen bewaren omdat we het dreigen te verliezen. 
Hoelang gaan we nog sneeuwpoppen kunnen maken als het klimaat zo blijft opwarmen? Zullen ook onze kleinkinderen er nog van kunnen genieten? 

Week #3 ⏐ 15/01 - 21/01

Homo stupidus stupidus (2008)
Maarten Vanden Eynde


De mens is een fascinerend wezen. Het is de enige soort die haar eigen ondergang in gang zet door, met kennis van zaken, haar natuurlijke habitat te vernietigen. En dat noemt zich dan dubbel intelligent.

Homo stupidus stupidus is een menselijk skelet, uit elkaar gehaald en opnieuw samengesteld. Op een bewust verkeerde manier, ondanks onze wetenschappelijke kennis. Een kritische kijk op onze intelligentie en de impact ervan op onze toekomst. 

© Maarten Vanden Eynde. Foto: Ivan Erofeev, 2018
© Francis Alÿs, 2004

Week #2 ⏐ 08/01 - 14/01

The Green Line (2004)
Francis Alÿs


De Groene Lijn is de geografische wapenstilstandsgrens die Israel en Palestina afspraken in 1949. Helaas vergat Israel snel waar die grens juist lag. Ze bestond ook enkel in stift op een militaire kaart.

Exact 20 jaar geleden stapte Francis Alÿs 24 km van de Groene Lijn af, het stuk dat door Jeruzalem loopt. Met een druipende pot groene verf maakte hij de grens zichtbaar. Was dit een daad van p
oëzie of van politiek? Hij nam de actie op en liet de video becommentariëren door Palestijnen, Israeli en internationale conflictkenners. 

Week #1 ⏐ 01/01 - 07/01

Petit Monument (2010)
Philip Aguirre y Otegui


Is het een circusact, een oefening in evenwicht, een lesje in vertrouwen? Misschien wel niets van dat alles. Gewoon een mens op een mens op een paard. Een mooie kinderlijke fantasie. 

Of misschien is het wel alles samen. Verbinding in brons, stabiel en broos tegelijk. Een klein monument voor vertrouwen en balans, de kracht van verbeelding en menselijke kwetsbaarheid.

© Philip Aguirre y Otegui, 2010
Scroll naar boven