Ook vandaag weer verloopt de overheidscommunicatie op zijn knulligst. En dat voor een land vol creatief communicatief talent. Als onze beleidsmakers hier niet zo sterk in zijn, waarom helpen wij hen dan niet? Enkele voorstellen.
.
1. Schakel een eindredacteur in
Eerst het goede nieuws: ik merk een positieve evolutie. De overheid gebruikt tegenwoordig bullets in haar communicatie. Mooi zo. De andere online schrijfregels zitten helaas nog niet in de vingers. Wat nog beter kan:
- Samenvattende tussentitels
- Focus op de lezer, niet op jezelf
- Goede structuur, belangrijkste info eerst
- Korte en krachtige taal, schrijven voor impact
Voor elke eindredacteur in dit land zijn deze regels heilig. Schakel dus zo’n professional in om de finale teksten te redigeren. Dit zorgt hooguit voor enkele uurtjes vertraging, de impact van de teksten vergroot wel exponentieel.
.
2. Start een nieuwsbrief
We willen change, nietwaar? Het gedrag aanpassen, de mentaliteit veranderen. Iedereen een mondmasker, social distancing, goede handhygiëne. Dat bereik je niet met het wijsvingertje en kille cijfers alleen. Dat bereik je met emotie en empathie, met sprekende voorbeelden en goede verhalen. Dezelfde boodschap in verschillende formats herhaald. Waarom dus geen nieuwsbrief beginnen?
Een wekelijkse mail: van mensen over mensen. Geen grote Marc Van Ranst-show, maar authentieke verhalen uit alle lagen van de bevolking. Zo krijgen de abonnees elke week een goede mix van mensen, cijfers, emoties, en ‘best practices’ in de bus. Laagdrempelig, inspirerend en motiverend. Educatie met een glimlach.
.
3. Schakel gemeenschappen in
Voor wie er nog aan twijfelt: de diverse samenleving kan enorm verrijkend zijn. Als je je ogen maar opentrekt, dan steek je van andere culturen heel veel op. Dat is iets wat veel mensen doen op vakantie, dus waarom niet in tijden van #staycation?
België telt zoveel gemeenschappen met zoveel wijsheid, geef hen eens het woord. Niet op kanalen voor intellectuele meerwaardezoekers alleen, maar ook op bredere zenders, websites en radiostations voor iedereen. Verankerd en goed zichtbaar in de strategische communicatie.
Want hoe gaan die andere culturen om met zo’n irritant mondmasker, met de kilte van social distancing, met het verplichte handen wassen? Misschien kunnen we wel iets opsteken uit elkaars gewoonten? Stof genoeg voor een vaste rubriek in de nieuwsbrief.
.
4. Daag het land uit
Weet je nog: de Duiveluitdagingen in 2012-2013? Op weg naar het WK 2014 daagden onze Rode Duivels alle supporters uit in een reeks uitdagingen. Voor elke kwalificatiewedstrijd een nieuwe. Zo kleurden we samen heel België rood, we creëerden meer dan 500.000 db aan supportersgeluid en hadden plots 1.000 mini-Koning Boudewijnstadions.
Het effect was gigantisch. Heel het land deed mee, Vlaanderen en Wallonië. Omdat de uitdagingen telkens opnieuw zo leuk waren, laagdrempelig, positief en plezant. Ze waren the talk of the town, in elke stad en elk dorp. Je moest wel meedoen, anders was je pokkensaai.
Als we zoiets kunnen voor een potje voetbal, waarom kunnen we zo’n campagne niet opzetten om ons land doorheen haar grootste crisis sinds de oorlog te loodsen? Hoeveel uitdagingen kan je wel niet bedenken over mondmaskers, handgel, dagen dat je in je kot blijft, … Hallo creativo’s, denken jullie mee?
.
5. Vervang saaie cijfers door straffe visuals
Die grafieken van Sciensano vol slecht nieuws, elke dag opnieuw: ik word er niet warm van. En de doorvertalingen op krantensites: dat kan toch allemaal veel motiverender?
Een beetje professioneel projectmanager communiceert over zijn project met dashboards: een visueel overzicht waarop de stakeholders meteen de voortgang zien. Waar gaan we naartoe, welke stappen zijn nodig, wat is de status nu? Een helder overzicht van de juiste data werkt enorm motiverend. Zeker als het een traject is, met einddoel en meetbare tussenstops. Die bereiken we dan één voor één samen, succes na succes.
Grafische elementen die psychologisch werken:
- een voortgangsindicator: zo’n balkje dat groen kleurt richting 100%. Way to go!
- concrete tussenstops: kleine overwinningen, die je dan samen viert.
- een heroïsche metafoor i.p.v. een saaie statistiek: hoe een mens de draak corona telkens een mootje kleiner hakt
- een positief cijfer dat altijd blijft stijgen: het aantal verkochte mondmaskers, de duizenden liters geproduceerde handgel, het aantal gevaccineerde patiënten straks, …
.
6. Zet een creatief communicatiebureau in
De Nationale Veiligheidsraad, de GEES en de politiek: ze hebben hun handen al vol. Zo veel dat ze amper tijd hebben voor goede communicatie. Iets waar ze sowieso niet zo bedreven in zijn. Een creatief bureau dat hen ondersteunt in strategische communicatie, zorgt voor veel meer impact.
Niet alleen aan door goede redactie van persberichten en be-alerts. Maar ook de creatieve uitwerking van de nieuwsbrief, het motiverende dashboard, de Corona Challenges. Besteed dit soort opdrachten uit aan experts en geef hen daarvoor de tijd. Het verschil met het gestuntel van vandaag zal enorm zijn.
.
7. Red je familie
Beslissingen op politiek niveau gaan altijd over ‘de burger’. Goed bedoeld, maar ‘die burger’, dat blijft toch maar een hol begrip. Moeilijk om er je mee te vereenzelvigen als beleidsmaker. Maak het concreet, beste politici. Beslis voortaan niet meer voor ‘de burger’ maar doe het voor je eigen familie.
Dan besef je weer voor wie precies je in de politiek zit, waarom je zo’n lange uren klopt, wat je rol is in deze verlammende tijden. Om je familie te beschermen ga je toch tot het uiterste? Ben je eens zo betrokken, herken je de mens weer achter de cijfers, en toon je misschien tot wat je écht in staat bent.
.
Redden we samen enkele levens?
België is een land vol creativo’s en communicatiespecialisten. We moeten wel, met onze absurde institutionalisering, onze verschillende landstalen en al die culturen kriskras door elkaar. Met onze vreemde wetgeving, onze voorliefde voor het surrealistische en ons patent op de dingen moeilijker maken dan dat ze zijn.
Als we voortdurend achterpoortjes vinden in de grijze zones van de fiscaliteit, als we elk mandaat opnieuw zo inventief zijn om nieuwe belastingen uit te vinden. Als we zoveel straffe kunstenaars, geniale wetenschappers en creatieve communicatiebureaus in ons midden hebben. Waarom geven we hen dan niet de mogelijkheid en de middelen om ons land mee doorheen deze zware storm te loodsen?
In oorlogstijden is communicatie misschien wel het allerbelangrijkste wapen. Waarom laten we onze krachtigste artillerie vandaag dan stof vergaren in de donkerste bezemkast, en schieten we nog altijd met diezelfde stroeve buksen van WOI? Wordt het niet stilaan tijd voor actie – met de juiste wapens?
.