voor iemand
dag dood, je ziet
beleefdheid is nog altijd mijn ding
verrassend zeg wat ben je al groot
niet meer als toen
dat wolkje dat plots mijn liefje verving
de tijd staat niet stil, dood
die donkere grijns ben je eindelijk kwijt
de service die je me toen al zo cynisch bood
is zoek nu maar dat
is normaal wellicht na zoveel tijd
zet je dus neer hier op deze stoel
je bent uiteindelijk geen vreemde meer
vreemd wat ik nu vanbinnen voel want
dat je me bezoeken komt
is geloof ik al de derde keer
de eerste keer, je weet nog misschien
ik was toen negen maar voelde me elf
de laatste keer dat ik haar levend mocht zien
zag ze er droef uit maar
dat lag waarschijnlijk vooral aan mezelf
de tweede keer was ergens in de maand mei
hoewel, ik weet niet meer precies wanneer
zij lachte, mijn liefde was altijd zo blij
zelfs toen in de auto
maar dat was meteen wel de laatste keer
en hier ben je dus weer, heb je me dan gemist?
je bent volwassen en lijkt gekalmeerd
ik ben nog kind, dacht zelfs dat je dit wist
toch ben ik al kalm
je ziet dat ik sindsdien wel heb bijgeleerd
trek dus je jas uit, maak het hier naar je zin
al voel ik me vandaag misschien niet al te goed
maar je weet, als ik over gezondheid begin
hou me tegen dan
voordat ik weer sentimenteel uitbarsten moet
afscheid nemen doe ik niet graag
mijn ogen betraand, vol verdriet en vol pijn
maar veel anders rest mij niet te doen vandaag
want hoe vaak in mijn leven
heb ik in jouw armen willen zijn?
neem me dus mee, dood, naar jouw verre land
ik ken het op aarde hier toch door en door
help mij vooruit, ik kijk niet achterom want
als ik goed heb begrepen
daar kwam je uiteindelijk toch wel voor
ik sluit nu mijn ogen, mijn hart staat al stil
breng me naar boven, naar vrouw en mijn lief
hoewel je met mij mag doen wat je wil
van al wie ik hield
blijf daar voorlopig van af, alsjeblief